27 januari 2024 21:00
De derde helft 2.0
De competitie voor VSW is ook van start gegaan, dit na de nodige onderbrekingen door het weer. Regende het niet, dan was het wel sneeuw of vorst. Dit kon je op je klompen aanvoelen, ieder jaar hetzelfde liedje. Als de competitie op het punt staat te beginnen dan begint meestal het winterweer. En toch steeds weer die verbaasde blikken. Winterweer in de winter. Raar hè?
Gelukkig heeft Windesheim, en dus ook VSW, een echte ijsmeester c.q. weerman. Voor niet ingewijden die zich soms afvragen of er wel of niet gevoetbald gaat worden op zaterdag, moeten ze donderdag of vrijdag even op het veld gaan kijken of de lijnen er strak en fris op staan. Is dit het geval, dan gaan in principe de wedstrijden door. Zo simpel is het.
En zo stonden zaterdagochtend de jeugdteams op de diverse voetbalvelden, weliswaar te vernikkelen van de kou, maar gevoetbald werd er. En zo geschiedde, echter met wisselend succes. Zou het dan toch aan het beetje vorst hebben gelegen. Op 27 januari 1942 was het pas echt frisjes, in Winterswijk (hoe toepasselijk) werd toen de laagste temperatuur van een 27ste januari ooit gemeten, namelijk -27,4 graden.
Aangezien dat de schrijver van deze column geen ochtendmens is, en zeker niet met deze temperaturen, moet deze het hebben van inside information, en kreeg door dat alle jeugdteams het moesten afleggen tegen hun tegenstanders, ook de JO8. Spijtig voor de ouders, dan wel grootouders, die de kou ook moesten trotseren.
Ons aller eerste elftal is nog steeds niet aan de competitie begonnen, zij doen het nog met een oefenwedstrijd, en deze zaterdag tegen Espel*, ook uitkomend in de 5e klasse, dus een goede graadmeter. En…..er is goed en voldoende getraind. Ondanks het barre winterweer.
Nu iedere speler, maar ook de trainer, is geëvalueerd, staan de neuzen nu allemaal de goede kant op en gaan ze de rest van het seizoen vlammen. De derde helft beheersen ze prima, nu nog de eerste twee helften. Dit gaat ze lukken. En deze zaterdag bleek het te kloppen. Uiteindelijk een 3-2 overwinning tegen Espel*. En…..de return of the legend na een kleine anderhalf jaar. Hij is overeind gebleven, en dat is al veel waard.
Volgende week zaterdag mag het eerste echt aan de bak, en wel tegen onze favoriete tegenstander Wijthmen, komt allen kijken. En…..leuke prijzen in de verloting.
En jawel m/v/x, het tweede elftal mocht eindelijk ook weer eens aantreden in competitieverband, en wel tegen “Hedon” (volgens de barkeeper van dienst vrijdag in het dorpshuis). U ziet het, hij kent zijn klassiekers. Maar om u uit de droom te helpen, het was toch echt EDON 3. De eerste helft waren de beide teams aan elkaar gewaagd, met een miniem verschil in het voordeel van Hedon 3. Zij gingen met een 2-1 voorsprong de kleedkamer in. Zij speelden officieel een thuiswedstrijd, vandaar. De 2-0 was van een wonderbaarlijke schoonheid, de doelman riep los, en zo geschiedde, en de speler, woonachtig in Herxen maakte er 2-0 van. Zijn eega miste dit doelpunt doordat ze in een goed gesprek was met andere eega’s, én ze miste de ongelooflijke misser van haar man die tot de 2-1 leidde. Eind van het liedje was dat VSW uiteindelijk met 3-6 wist te winnen. Knappe prestatie.
Vooral als je bedenkt dat het tweede elftal eigenlijk met tien man in het veld stond. Zonder dat Hedon 3 het in de gaten had speelde de nummer 16 van VSW mee als verkapte coach, zo’n slimme actie. Kon op deze manier zijn team van dichtbij coachen, de aanwijzingen van achteruit waren veelzeggend, in woord en gebaar. Maar wel even een dikke vette overwinning. JC zou er jaloers op zijn geweest. En dan te bedenken dat “onze jongen” na een spierblessure misschien op de terugweg is, dus het kan alleen maar beter worden.
*Door toedoen van de eerder genoemde barkeeper speelde het eerste tegen Espel en het tweede dus tegen Hedon. Niet dus. Tot volgende week.
